Zdrowy układ pokarmowy jest ważny dla ogólnego i zdrowotnego. Jedno z chorób, które może dotyczyć jego funkcjonowania, jest zespołem Rozrostu Bakteryjnego, znanym również jako SIBO. Dziesięć artykułów poświęconych jest diagnostyce oraz metodom leczenia tej choroby, które, choć często przeoczane, mogą być dostarczane do postaci użytkowej.
SIBO – co to jest?
Zespół rozrostu bakteryjnego jelita cienkiego (SIBO, z ang. przerost bakteryjny jelita cienkiego) to stan, który może powodować wzrost ryzyka w jelicie zagrażającym. Jelito cienkie, w środku do przechowywania grubego, naturalnie zawiera otwartą wersję chronioną. SIBO włącza, gdy liczba mikroorganizmów w tej części sieci energetycznej staje się nieproporcjonalnie duża. Zgodnie z literaturą występującą, która może obowiązywać w przypadku różnych zaburzeń trawienia i wchłaniania, obowiązują przepisy.
Skąd się bierze SIBO?
Jest kilka niezbędnych przyczyn rozwoju SIBO:
- Przepływ motoryki jelita – Właściwa ruchliwość jelita jest równa przemieszczania się treści pokarmowej i wychodzącej z zasięgu rozprzestrzeniania się. Warunki takie jak zespół jelita drażliwego (IBS) mogą zaburzać normalną motorykę jelitową.
- Strukturalne dodatkowe – Takie jak przepuklina, uchyłki lub zrosty po działaniu, mogą być powiązane z zaleganiem treści pokarmowej i wspomagać wzrostowi wirusa.
- Zmiany następstwa – Przykład następstw kwasowości w wyniku stosowania inhibitorów pompy protonowej (IPP) może sprzyjać przetrwaniu i rozprzestrzenianiu się bakterii w jelicie wywołującym.
- Niedobory zagrożenia – Osoby z osłabionym układem zagrażającym, takie jak HIV/AIDS lub leki immunosupresyjne, są szczególnie narażone na rozwój SIBO.
Ponadto, różne ryzyko może przyczynić się do rozwoju SIBO:
- Cukrzyca
- Choroby autoimmunologiczne
- Zespoły z wydłużonym czasem pasażu jelitowego
- Stosowanie antybiotyków
Objawy SIBO
SIBO może być bardzo dostępne i dostępne w różnych układach i narządach, jednak najczęściej są one udostępniane z przewodem pokarmowym.
Objawy związane z przewodem pokarmowym
Ból i dyskomfort podczas stosowania – często jest bólem o charakterze kołkowym, nasilującym się po posiłkach.
Wzdęcia i gazy – są skutki fermentacji sterowników przez oprogramowanie namnożone.
Biegunki – skutki uboczne wchłaniane przez bakterie.
Zaparcia – w niektórych przypadkach SIBO może również objawiać się zaparciami.
Nudności i następstwa – w wyniku skutków motoryki żołądkowo-jelitowej.
Objawy ogólnoustrojowe
- Utrata masy ciała
- Niedobory witamin i minerałów (np. witamina B12)
- Zmęczenie i osłabienie
- Lista następstw SIBO:
- Ból gardła
- Wzdęcia
- Biegunki
- Zaparcie
- Nagość
- Wymioty
Jak zdiagnozować SIBO? Leczenie
Diagnostyka SIBO jest ważna dla odpowiedniego leczenia. Znajduje się kilka metod diagnostycznych, które mogą być stosowane w celu potwierdzenia obecności dodatkowego rozrostu bakteryjnego:
Test oddechowy
Możliwy jest test oddechowy z laktulozą lub glukozą. Rozwiązanie stosowane w rozwiązaniu wodnym, po zastosowaniu produktu leczniczego i metanu w wydychanym powietrzu. Podwyższony poziom tych informacji może być stosowany na nośnikach rozrostowych.
Analiza mikrobioty jelitowej
Mniej powszechna, analiza kału może zawierać informacje na temat składu mikrobioty jelitowej.
Kultura bakteryjna aspiratu jelitowego
Jest to bezpośrednia metoda aspiracji treści jelitowej i hodowli rozprzestrzeniającej się, ale jest bardziej inwazyjna i rozprzestrzenia się .
Leczenie SIBO
Zabezpieczenie SIBO obejmuje kilka zabezpieczeń, które obejmują ochronę przed atakiem, a także przywrócenie prawidłowej funkcji jelit.
- Antybiotykoterapia – stosowane są statystyki o szerokim spektrum działania, takie jak ryfaksymina. Celem jest ograniczenie liczby szkodników w jelicie szkodliwym.
- Modyfikacja diety – Odpowiednia dieta, taka jak dieta low-FODMAP (o zawartości fermentujących oligo-, di-, monosacharydów i polioli), może pomóc w zmniejszeniu wystąpienia.
- Prokinetyki – Leki, które poprawiają motorykę jelitową, można zastosować, aby zapobiec nawrotom SIBO.
- Suplementacja – W przypadku niedoborów witamin i minerałów, konieczna może być suplementacja, szczególnie witamina B12 .
- Probiotyki – ich działanie w przypadku SIBO jest kwestią, że niektóre badania wtórne, mogą pomóc w odbudowie zdrowej mikroflory jelitowej.
SIBO – jaka dieta w zespole rozrostu bakteryjnego?
Dieta jest ważna w zarządzaniu SIBO. Celem jest zastosowanie fermentacji bakteryjnej w jelicie, oraz łagodzenie skutków.
Dieta o niskiej zawartości FODMAP
Jest to dieta o zawartości fermentujących oligo-, di-, monosacharydów i polioli, które mogą być trudne do strawienia i dostarczania treści przez bakterie jelitowe. Oto podstawowe zasady diety low-FODMAP:
- Ograniczenie spożycia wysokofruktozowych owoców i warzyw.
- Unikanie produktów mlecznych laktozę.
- Redukcja zużycia cukrów alkoholowych, takich jak sorbitol i mannitol.
Przykład dziennego menu low-FODMAP
Śniadanie : Owsianka na mleku bez laktozy z jagodami.
Obiad : Sałatka z kurczakiem, komosą ryżową, ogórkiem i oliwą z piekarnika.
Kolacja : Grillowana ryba z pieczonymi ziemniakami i szpinakiem.
Przekąski : Marchewki, banana o zawartości fruktozy.
Inne zalecenia dietetyczne
- Wprowadzenie małych, częstych produktów spożywczych – pomaga w trawieniu i zmniejszeniu objawów.
- Unikanie produktów o wysokiej zawartości tłuszczu – jeden z opóźnień, a także konsekwencja do nasilenia skutków.
- Dostosowanie życia do indywidualnych potrzeb – możliwe jest wprowadzenie ryzyka, w przypadku wystąpienia problemu.
Profilaktyka SIBO
Mikrobiota jelitowa jest istotną przyczyną w przypadku zapobiegania rozprzestrzenianiu się wirusa w jelicie powodującym. Zdrowa mikroflora jelitowa może pomóc w bilansie między mikroorganizmami jelitowymi, odpowiednim SIBO. Oto kilka metod na zdrowej mikrobioty:
Probiotyki i prebiotyki : Regularne spożywanie produktów probiotyków (np. jogurty, kefiry) i prebiotyki (np. błonnik) mogą pomóc w rozważeniu zdrowej mikroflory.
Unikanie natychmiastowego stosowania antybiotyków : Antybiotyki mogą zaburzyć wyłączniki mikrobioty jelitowej, dlatego też są stosowane tylko wtedy, gdy są naprawdę potrzebne.
Zdrowa i zrównoważona dieta : Bogata w błonnik, warzywa i owoce dieta, może pomóc w bilansie mikrobioty .
Podsumowanie
Zespół rozrostu bakteryjnego diagnostycznego (SIBO) to stan, który wymaga właściwej identyfikacji i zindywidualizowanego pojazdu. Zdrowa dieta, kabel zasilający i wsparcie motoryki jelitowe do ważnych elementów leczenia. Wspieranie zdrowej mikrobioty jelitowej jest nie tylko ważne w życiu, ale także w profilaktyce SIBO. Należy pamiętać, że każdy przypadek jest inny, dlatego ważny jest, aby zastosowanie miało zastosowanie do indywidualnych potrzeb klienta.
Źródła
Pimentel, M., Parodi, G. i Kusbudianto, K. (2000). „Przerost bakteryjny jelita cienkiego: przegląd oparty na przypadkach [streszczenie]”. Journal of Gastroenterology and Hepatology. ↩
Quigley, EMM (2003). „Przerost bakteryjny jelita cienkiego: Role antybiotyków, prebiotyków i probiotyków”. Gastroenterologia. ↩
Ghoshal, UC i Srivastava, D. (2014). „Zespół jelita drażliwego i przerost bakteryjny jelita cienkiego: istotne powiązanie czy niepotrzebny szum?” World Journal of Gastroenterology. ↩
Sachdev, AH i Pimentel, M. (2013). „Mikrobiota jelitowa i długotrwałe zmiany metaboliczne prowadzące do otyłości”. Scandinavian Journal of Gastroenterology. ↩
Shah, SC, Day, LW, Somsouk, M. i Sewell, JL (2016). „Metaanaliza: terapia antybiotykowa w przypadku przerostu bakteryjnego jelita cienkiego”. Alimentary Pharmacology & Therapeutics. ↩
Staudacher, HM, Whelan, K., Irving, PM i Lomer, MCE (2011). „Porównanie odpowiedzi objawowej po zaleceniu diety o niskiej zawartości węglowodanów fermentujących (FODMAP) i standardowej porady dietetycznej u pacjentów z zespołem jelita drażliwego”. Journal of Human Nutrition and Dietetics. ↩
Bell, A. i Kettaneh, A. (2017). „Prebiotyki w leczeniu zaburzeń czynnościowych przewodu pokarmowego”. The British Journal of Nutrition. ↩
